موقعیت: تهران،دشت مشا آرشیتکت: شاهین حیدری،لیدا الماسیان سال ساخت:۱۳۹۷ مساحت زمین: ۲۶۰۰ مترمربع به گفته طراحان این خانه، طراحی این بنا الهام گرفته از رابطه انسان و طبیعت بوده و و برقرای این ارتباط یکی از اهداف اصلی معماران بوده است. طراحی خانه مشا به شکلی صورت گرفته است که فضای مناسب برای تماشای چشم اندازهای طبیعی را فراهم کرده است. از ویژگی های این خانه می توان به حجمی عرضی بودن آن اشاره کرد. خانه مشا به شکل سه جعبه معلق می باشد که هر یک به یک قسمت مشخص چرخیده شده اند و بهترین دید از چشم انداز اطراف را ارائه می دهد. در میانه این سه جعبه و برای برقراری ارتباط میان آن ها از راه پله ای استوانه ای شکل استفاده شده است. ساخت این خانه به گونه ای است که از سقف هر طبقه به عنوان تراس برای طبقه دیگر استفاده می شود. سبک به کار رفته در طراحی این بنا، سبک مینیمالیسم می باشد و از رنگ سفید به عنوان رنگ شاخص در طراحی آن استفاده شده است. در طراحی این بنا از پنجره های سراسری از سقف تا کف استفاده شده است. به گفته معماران این بنا، هریک از این پنجره ها تابلوهای زنده ای هستند که فعالیت های زندگی در مجاورت آن ها شکل داده شده است. به کارگیری این پنجره ها درون و بیرون بنا را با یکدیگر می آمیزد. در بالاترین قسمت این ویلا می توان به تماشای نقش کوه ها و ستاره ها پرداخت. این قسمت را می توان آرام ترین بخش ویلا در نظر گرفت. در قسمت میانی و در مجاورت پنجره ای دیگر، می توان به نظاره طلوع تا غروب آفتاب پرداخت که به گفته معماران خانه مشا در این قسمت تکاپوی زندگی با افراد تقسیم خواهد شد. در طبقه اول این بنا و در مجاورت اولین پنجره به کار رفته در ساخت این بنا می توان برآمدن خورشید از میان کوه ها را به نظاره نشست و به ورزش و شنا پرداخت. در ساخت خانه مشا، ازچوب به عنوان متریالی تاثیرگذار استفاده می شود که هدف از استفاده آن القای حس طبیعت در فضای داخلی می باشد. استفاده از این المان در راه پله و اتاق ورزش به طور مشهود به چشم می خورد.