تقدیر شده بخش ویلایی در جایزه معمار سال ۹۶ موقعیت: لواسان سال ساخت: ۱۳۹۶ متراژ زمین: ۱۷۰۰ مترمربع مساحت ساخت: ۱۲۰۰ مترمربع . توضیحات معمار پروژه: داستان طراحی این ویلا از روزی شروع شد که بانویی نیکوکار، سفارش ویلایی در منطقه‌ی لواسان را برای دفتر ما مطرح کرد. فضایی که علاوه بر خانه‌ای برای ایشان، پذیرای مجمع‌ها و گردهمایی‌های خیریه هم باشد. این خیریه از جوانان و نوجوانان نخبه‌ای حمایت می‌کند که استطاعت مالی برای ادامه‌ی تحصیل ندارند. با توجه به شناختی که از دیرباز از این بانو و شخصیت ویژه‌ی ایشان و خانواده محترمشان داشتیم، تصمیم به ساخت بنایی نمودیم که ترجمان خصوصیات و رفتار ایشان به صورت فرمی قابل درک باشد؛ پس تصمیم به طراحی ساختمانی بی‌ادعا و گشاده‌رو با دیدی وسیع به اطراف خود گرفتیم. خانه‌ای که در عین بی‌ادعایی و سادگی، در جای‌جای آن حرف‌ها و قصه‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. از علاقه‌ی ایشان به شعر، موسیقی و هنر و از پیام عشقی که هر روز نثار اطرافیان می‌کردند، المان‌هایی برای ما نقش می‌بست که راه ارتباطی بین ما، ایشان و مهمان‌های این خانه را به وجود می‌آورد: شاخص‌هایی همچون خط ایرانی، نقاشی و ترکیب این دو، مجسمه و کلمه ی رازآلود عشق که این عرصه‌ها را به هم پیوند می‌داد و دست آخر شاید کبوتری که پیغام این عشق را به گوش همه می‌رساند. به مرور سبد ایده‌ها و خواسته‌ها برای طراحی آماده می‌شد و شکل و شمایل ساختمان در ذهنمان نقش می‌بست و پررنگتر می‌شد. در ابتدا ساختمان را به دو قسمت مسکونی و عمومی باید تقسیم می‌کردیم. از اولین چالش‌های ما ارتباط فضای خصوصی (مسکونی) با فضای عمومی بود، که در عین یک‌دست بودن ظاهر ساختمان، در دل خود، فضای عمومی و خصوصی را تفکیک کند. در طراحی فضا و نمای بیرونی سعی شد تا مخاطب درکی واحد از فضا و نمای ساختمان داشته باشد و از پیچیدگی‌های عملکردی ساختمان دور بماند و درعین‌حال در دل این سادگی، فضاهای مسکونی و عمومی به راحتی و به دور از هیجان کنار هم قرار بگیرند و حریم هرکدام به خوبی حفظ شود. در طراحی سالن تصمیم گرفتیم با بزرگترین گشودگی که امکان ساخت آن میسر بود؛ یعنی یک قاب پیش‌تنیده به طول 16 متر، فضای سالن را با بیش‌ترین دید و نور به محوطه‌ی سبز وصل کنیم ــ با پنجره‌هایی متحرک که پس از باز شدن کامل، تصویری بی‌لک را از فضای بیرون نشان می‌داد. پس از ایجاد قاب‌های سفید نما و تفکیک فضاها توسط این قاب‌ها، نوبت لوورهای چوبی رسید تا نقش این نما را به هم بدوزد و در هنگام مراسم و بسته بودن لوورها تصویر یک‌پارچه و یک‌دستتری را برای مخاطب ترسیم کند و حریم مسکونی نیز کاملاً محفوظ بماند. در قسمت سالن، تمامی ملزومات این بخش، یعنی سرویس‌های کافی، آشپزخانه‌ی صنعتی، اتاق تعویض لباس و یک دفتر کار لحاظ شد. قسمت بالای ساختمان را طبق خواست کارفرما به یک واحد بزرگ برای خود ایشان و دو واحد کوچک برای فرزندان تقسیم نمودیم. تمامی روایتی را که ما از این ساختمان برای مخاطب در نظر داشتیم ــ که از دم درب ورودی شروع می‌شد و تا به مرحله‌ی نشستن مهمانان آنان را مشایعت می‌کرد ــ باید دقیق و از روز اول پیش‌بینی می‌کردیم و جای هیچ‌گونه بداهه‌گویی را برای ما در زمان اجرا باز نمی‌گذاشت. به همین سبب از ابتدا، طراحی را با تمام دوستان و همکاران هنرمند خود (خطاط، نقاش، مجسمه‌ساز و …) شروع کردیم و این روند تا پایان اجرای پروژه ادامه داشت.