آرشیتکت: علیرضا تغابنی

موقعیت: ایران،تهران،لواسان

کارفرما: احسان یارمحمدی

مصالح: بتن

تاریخ طراحی: ۱۳۹۱

تاریخ ساخت: ۱۳۹۴

توضیحات از زبان معمار پروژه

پروژه ویلای برادر کوچکتر در زمینی قرار میگرفت که از سمت ورودی زمینی تودلی به حساب می آمد و در گودی می نشست  اما از سمت پشت به محوطه گسترده که قبلا بستر رودخانه بود مشرف بود. سوال پروژه که چگونه می توان به این مسئله  پرداخت که پروژه در عین حال که در گودی قرار گرفته،بتواند خود را بنمایاند و در بین مابقی پروژه ها گم نشود و شخصیت خود را داشته باشد و همچنین مانع اشراف همسایگانِ بلند قدش بر فضاهای خصوصی وحیاطش بشود.

این کار با ایجاد فرمی ( ۸ ) شکل در پلان انجام شد به این صورت که حیاط مشرف به بستر رودخانه در میان یال های  ( ۸ ) قرار میگرفت و با اغراق فرم ( ۸ ) در مقطع پروژه که یادآور فرم سقف های شیبدار شمال ایران و شَلهِ های تفریحی است، پروژه توانست گودی زمین را جبران کند و به اندازه ی همسایگان قد بکشد. کشیدگی عمودی پروژه که در تناقض با عرف ویلا ها و مسکونی های فروتن افقی قرار میگرفت، پتانسیل هایی را برای فضای داخلی نیزبه همراه داشت. بامطالعه بر روی انواع سقف های شیبدار و کلیشه زدایی از تیپ های شناخته شده ای مثل “شَله” و ترکیب آن با فضای داخلی و دیوارهای منحنی شکل داخل پروژه،  فضاهای متنوع و پر از انقباض و انبساط را برای پروژه به ارمغان آمد و نوعی تاثیرگذاری به واسطه تناسبات گوتیک و منحنی های بریده شده  را به وجود اورد که فضای مسکونی را به یادماندنی و  شکوهمند و در عین حال نظیف وانداموار و زنانه میساخت.

سازه پروژه منطبق بر اسکلت بندی قوس های سقف بود و از کاذب کاری های مرسوم فاصله گرفته شد. قطاع های ذوزنقه ای سقف و زیرسازی های آن تک تک طراحی و ترسیم شدند تا دقیق بروی پروژه بنشیند.